September 2019
Exact om 6:30 staat de beveiligingsman van de haven naast onze boot om de toegangspasjes in te nemen. We gaan zuidwaarts en plukken de dag nog voor deze is begonnen. De meiden slapen en ik vaar alleen de haven uit een vrijwel vlakke zee op.
Voor de hele week is er vrijwel geen wind voorspeld maar op maandag steekt er toch een klein zuid westelijk briesje op en zeilen we aan de wind op een vlakke zee naar Aveiro. Dit is echt heerlijk varen, naast ons de Temanu’a die vrijwel dezelfde snelheid vaart. Via marifoonkanaal 77 blijven we op de hoogte wat er op de andere boot gebeurd, er worden lunchtips uitgewisseld, klussen doorgenomen, raadsels opgelost, muziek gedeeld, gekletst en geouwehoerd. Kortom we houden de frequentie goed bezet.
Temanu’a gezien door een verrekijker
Froukje houdt de boel goed in de gaten
Hoe dichter we bij Aveiro komen hoe mistiger het wordt. In de buurt van de haven worden we via de marifoon opgeroepen door de havendienst. We hebben meerdere marifoons aan boord en de hoofdunit staat standaard op kanaal 16. Er blijkt een grote tanker naar buiten te komen en ons wordt geadviseerd om buiten te wachten, met minder als 100 meter zicht volgen we dit graag op. Niet veel later horen we de misthoorn van het schip voorbij komen, gelukkig zien we het ook op de plotter varen via AIS. Nadat we groen licht krijgen van de havendienst varen wij naar een ankerplek. In de havenmond en op de rivier komen er vrij veel kleine snelle vissersbootjes op ons af racen, ze duiken ineens op uit de mist in een race om de beste visspots. Van Aveiro zien we niets door de mist. We krijgen bezoek aan boord van andere vertrekkers, de Fifty Fifty en Temanu’a. Met de laatste improviseren we een restaurantwaardig maaltijd en hebben een gezellige avond.
Bert en Froukje bakken de sterren vd hemel
De volgende morgen gaat wederom de wekker. Dit keer een uurtje later omdat we niet in het donker met mist willen wegvaren. De mist is nog niet verdwenen en we varen in een witte wereld de zee op. De rest van de dag zitten we in een soort cocon. Gelukkig vaart Temanu’a op marifoonafstand met goed werkende radar en hebben de meeste schepen AIS. Het kleine windje dat er staat is noordelijk en varen we dood en dus motoren we de hele dag op een rimpelloze zee. Wel worden we vergezeld door enorm veel dolfijnen.
We hebben een nieuwe graadmeter ontwikkeld, dolfijndichtheid. Dit geeft aan hoeveel dolfijnen je per gevaren mijl ziet. Aangezien het een nieuwe methode is, kunnen we alleen een geschat gemiddelde van 0,1 geven over onze eerdere tochten. In de dagen dat we van Porto naar Cascais (Lissabon) varen tellen we gemiddeld 2,89 dolfijnen per mijl. Het blijft bijzonder om ze naast je boot te zien zwemmen, voor de boeg uit te duiken of in de verte aan het jagen waarbij je soms een hele school kleine visjes spartelend en springend boven water ziet komen. De meiden komen op een gegeven moment niet meer de kajuit uit om te kijken, ze geloven het wel en vinden het bijna gewoon. We hebben ondertussen ook genoeg foto’s en filmpjes om een dol fijne avond te vullen.
Dolfijnen voor de boeg
Isa geniet van de dolfijnen en probeert mer ze te praten
Na een dag varen komen we aan bij Nazaré, bekend van de monster golven om op te surfen. Normaal geen geschikte ankerplek maar met het rustige weer een prima plek voor de nacht. We gooien het anker uit achter een klif en zien die dag voor het eerst de zon. Na het eten gaan we vroeg naar bed, iedereen is moe. Voor de laatste keer deze week zetten we de wekker om de laatste etappe naar Cascais te voltooien. Wederom geen wind maar gedurende de dag varen we langzaam de wolken uit en krijgen steeds beter zicht op de mooie Portugese rotskust. In de middag passeren we Cabo da Roca, het meest westelijke puntje van het Europese vaste land. Uiteindelijk laten we om 18:00 ons anker vallen in de drukke baai van Cascais. Na drie dagen op de boot willen we graag onze benen strekken en gaan wat eten in het stadje met de crews van Temanu’a en Ile du Nord. Die laatste lagen hier al even en kennen de weg. Het wordt weer een gezellige avond. De komende dagen gaan we Lissabon verkennen samen met Robin en Mirjam. Volgende week willen we naar de Algarve varen.
PS. Dank voor de leuke reacties op onze blogs!!
We varen de mist uit bij Nazaré
Panorama van onze ankerplek
Je ziet de dikke mist nog hangen op zee
We vangen helaas alleen maar zeewier
Cabo da Roca
Kids zijn enthousiast elkaar weer te zien
Isa, Roxie, Wende en Lyam