Droom

“Hoe gaat het?” “Ja gaat goed, druk… maar gelukkig alweer bijna weekend”. Dit zijn bekende openingszinnen voor menig gesprek. Ook opmerkingen als “het gaat zo snel”, “voor je het weet zijn ze volwassen” hoor je vaak voorbij komen. En hoewel het cliché’s zijn, er zit wel een kern van waarheid in. Helemaal met Froukje haar onregelmatige schema en Joost die vaak op reis is voor werk. Dit willen we graag doorbreken door onze droom uit te laten komen…

Lees hier een recente update over vertrekken…

Als we in 2006 in Tobago een tochtje maken met een catamaran hebben we de dag van ons leven. We zeilen langs prachtige kusten met een heerlijk windje, onderweg vangen we een vis en ankeren in een baai waar we snorkelen tussen de roggen. De vis gaat op de BBQ die achterop het schip hangt en binnen no-time kunnen we van een heerlijke lunch genieten. Deze ervaring zullen we niet snel vergeten en is als een zaadje in onze gedachten geplant.

In de jaren die volgen maken we nog meer reizen langs tropische paradijzen. Als we in Thailand leren duiken ontdekken we ook de schoonheid van de onderwaterwereld. Een zeiltocht langs Griekse eilanden bevestigd dat het reizen per boot echt te gek is. Langzaamaan begint het zaadje te groeien en ontstaat het idee om een langere reis per boot te maken. Ter inspiratie lezen we diverse boeken van vertrekkers, o.a. Solo van Tania Aebi. Wel is duidelijk dat we dit als gezin willen ondernemen, gelukkig is dit ons gegund en krijgen we twee mooie meiden. Lees hier meer over onze geschiedenis samen.

De reis

We willen met onze boot een wereldreis maken van circa twee jaar. Vanuit Nederland zullen we naar het zuiden varen via Engeland of Frankrijk naar Spanje en Portugal. Vanaf daar varen we via de Canarische eilanden naar de Carib. Nadat we daar de nodige mooie plekken hebben ontdekt zullen we via het Panamakanaal naar de Stille Oceaan varen. Dit zal naar verwachting één van de mooiste stukken van onze reis worden aangezien we met de boot op plekken kunnen komen waar je anders vrijwel niet komt. Uiteindelijk komen we dan in Australie aan, daar zullen we kijken of we verder varen of terugvliegen. Lees hier meer over onze route.

Waarom

Er zijn veel redenen te bedenken om deze reis niet te ondernemen, maar in onze ogen meer om het wel te doen. Zoals Huib-Jan en Jannet van de Seaquest zo treffend zeiden:durven is even je evenwicht verliezen; maar niet durven is uiteindelijk jezelf verliezen. Een aantal redenen voor ons;

  1. Nu de kinderen klein zijn willen we graag de basis van een hecht gezin verder uitbreiden door samen dit mooie avontuur te beleven. Het samen zijn en samen opgroeien in deze belangrijke ontwikkelingsfase van de meiden spreekt ons erg aan. Aangezien we ze niet uit hun sociale leven willen halen als ze dit zelf aan het opbouwen zijn vertrekken we voordat ze naar school gaan.
  2. We willen meer van de wereld zien, na de reizen die we al hebben gemaakt weten we hoe mooi de wereld is en hoe weinig we hier eigenlijk van zien. Met ons reizende huis willen we nieuwe plekken en culturen ontdekken, nieuwe mensen ontmoeten en genieten van de schoonheid die de wereld te bieden heeft.
  3. We willen buiten zijn en leven met en in de natuur, genieten van het water, reizen op de wind en leven met het ritme van de zon. Maar ook minder afhankelijk van materiaal, internet en andere vastigheden.
  4. Tot slot willen we nu leven, nu we in de kracht van ons leven staan en de energie hebben om alles uit deze reis te halen wat we willen.

Dit maakt het echter geen makkelijke keuze om te vertrekken. We zullen de zekerheden die we nu hebben opgeven. Nog belangrijker is dat we onze familie en vrienden heel erg zullen missen. We nemen zeker geen afscheid en hopen dat we iedereen die ons lief is toch nog met enige regelmaat kunnen zien, het zij in persoon of virtueel. Maar we gaan het doen, want het belangrijkste verschil tussen een droom en een advontuur is het zetten van de eerste stap…