Categoriearchief: Reizen

Januari 2020

We hebben er een compleet rondje noord Atlantic opzitten als we in Nederland landen. Voor de tweede helft van de route stappen we in het vliegtuig maar niet voordat we naar Trinidad zeilen en Isis klaar maken voor de stalling…

Lees verder →

Januari 2020

En dan is het alweer januari, een nieuw jaar is begonnen en een nieuw hoofdstuk van onze reis. De afgelopen week hebben we Barbados verkend, een Caribisch voorproefje en het smaakt naar meer…

Lees verder →

Als ik wakker word zie ik door de ingang van de boot de helder blauwe lucht, de zon is op en het ziet er nu al uit als een warme dag. Ik loop naar buiten en kijk om me heen, huizen een kerkje, een helder wit strand, azur blauw water, palmbomen, andere schepen voor anker, we zijn in de caraibe!!!

Gister vlak voor middernacht, lokale tijd, hebben we ons anker laten vallen in Carlisle Bay bij Bridgetown. We zijn de ocaaan overgestoken en na 17 nachten op zee zijn we er. De vermoeidheid van de laatste twee dagen slaat toe en we willen alleen maar slapen.

Vandaag gaan we inklaren, simkaart halen, ijsje kopen, biertjes drinken en een steak eten!

Als ik iets verder kijk zie ik Temanu’a achter ons voor anker, gezamenlijk hebben we deze oversteek gemaakt, nooit meer als een paar mijl bij elkaar vandaan. Lyam en Roxie staan aan dek en nemen de nieuwe wereld in zich op! Zometeen naar de kant en kijken of we nog kunnen lopen…

Dit was de laatste zeemail in deze serie van onze Atlantische oversteek. Wat volgt zijn foto’s, bedankt voor het volgen.

Joost & Thom

De wind is aangetrokken tot 25 a 30 knopen, de golven zijn zo’n 3 a 4 meter en alles komt vanachter. We krijgen dus een flinke duw richting de eindstreep. Nu nog zo’n 50 mijl te varen, we verwachten ergens vanavond ons anker te kunnen laten vallen in Carlisle Bay Barbados.

We varen op alleen een klein puntje voorzeil en de boot beweegt als een rodeo stier door de golven. Isa zou zich geamuseerd hebben. Wij zullen echter blij zijn straks in de luwte van het eiland te varen en weer wat rust aan boord te hebben. Verder gaat alles goed met ons, de finish is inzicht en dat voelt goed.

De eindstreep komt inzicht maar de wind neemt toe. Afgelopen nacht is de wind tot boven de 25 knopen aangetrokken en daardoor bouwen de golven zich ook op. Er rollen nu golven van een paar meter van achter onder ons door, de boot is continu in beweging. De laatste loodjes wegen het zwaarst en venijn zit hem in de staart…

We maken wel goeie voortgang en hoeven nog minder als 190 mijl te varen. Zoals het nu lijkt komen we ergens in de avond / nacht van vrijdag, lokale tijd, aan op Barbados. Daar kijken we ondertussen ook wel naar uit, zeker met de huidige zee is slapen lastiger en slaat de vermoeidheid toe. Maar we houden goede moet en varen rustig verder. De voorraad vers groente en fruit begint ook de slinken, maar we redden ons nog wel de komende twee dagen.

Afgelopen nacht is de wind aan getrokken en de golven toegenomen. De zee is nu iets hobbeliger geworden maar het is nog goed te doen. In de boot moet je je goed vast houden als je je beweegd. We zijn de nacht verder goed doorgekomen en varen recht op Barbados af, nog 320 mijl te gaan.

Zoals het nu lijkt komen we in de nacht van vrijdag op zaterdag aan, blijft nog een beetje koffie dik kijken. Het plan is om via de noord kant van het eiland te varen, in het zuiden ligt een verradelijke bank die met wind en golven gevaarlijk kan zijn. Aangezien het de komende dagen flink blijft waaien gaan we die kant niet langs.

Radar schip Temanu’a waarschuwt ons momenteel voor de squalls die in de buurt zijn, we hebben voor de lunch een paar zien langs trekken en de regen van eentje gevoeld. De wind veranderd ook qua richting en na de squall is er een soort wind wak.

Verder alles goed aan boord, ik heb weer moppen dus we gaan zo het marifoonkanaal openen, dankjulliewel!

Zie onze laatst doorgegeven positie in het menu onder de knop “positie”

Gister was een rustige dag, met een matig windje en de gennaker op kwamen we evengoed nog vooruit, niet heel snel. Er waren vrijwel geen wolken en doordat we voor de wind voeren voelde we ook geen wind in de kuip, het was dan ook snik heet. Wij hebben het rustig aan gedaan en veel zitten lezen. Toen ik eind van de middag in de spannende ontknoping van mij boek zat zag ik ineens wat roze in mijn ooghoek. Ik kijk nog eens en zie de gennaker naast me, veel verder naar achter als deze hoort te komen. Vervolgens constateer ik dat hij in het water ligt, we hebben hem gelukkig weer snel binnen boord en dan blijkt dat de val (touw waarmee je het zeil hijst) is doorgesleten. Das even balen, maar zoals de voorspellingen er nu uit zien hebben we dat zeil niet meer nodig deze reis. Echter zaten we nog wel met een nat doek van zo’n 140m2… Een beetje provisorisch hebben we het zeil alsnog kunnen hijsen aan de grootzeilval en hem daarmee in het laatste zonlicht kunnen drogen. Het was even niet grappig maar ook weer zo opgelost en gelukkig gebeurde dit alles niet ’s nachts. Temanu’a was gelijk parraat en motorde naar ons toe, gelukkig hebben we onszelf kunnen redden, maar toch fijn dat er iemand in de buurt is.

Vannacht was verder een rustige nacht waarin de wind langzaam opbouwde, we varen nu voor de wind met alleen de genua op. Er staat zo’n 15 knopen wind, deze zal vanaf vannacht en morgen verder toenemen. Het is lekker dat er nu weer een verfrissend windje is.

Tot slot zijn er naast de Joostie Toastie Moppen Rubriek twee nieuwe rubrieken op de marifoon:
– Weetjes met Lyam de pyam, we hebben gister wat geleerd over de vliegende vis en de goudmakreel
– Maaltafles met Roxie Boxie, gister heeft ze foutloos de tafel van drie gedaan, iedere dag leert ze er een nieuwe tafel bij.

Nou ben ik bijna door mijn moppen heen, dus als jullie nog leuke moppen hebben ontvang ik die graag.

Nog 460 mijl te gaan tot Barbados…

Vandaag nog een dagje met vrij weinig wind, vanaf morgen gaat het geleidelijk harder waaien en donderdag, vrijdag verwachten we wind boven de 20 knopen met toenemende golven. Dat betekend dat we een eind sprint naar Barbados zullen maken, maar wel wat inleveren op comfort. Het blijft allemaal voor de wind, dus qua zeilen prima te doen.

Vannacht hebben we de hele nacht gemotord omdat er geen wind was en we toch wat voorgang willen maken. Er zijn nog wel twee squalls gepasseerd met vooral heel veel regen, de boot is heerlijk schoon gespoeld en het meeste zout is van het dek, voelt weer fijn aan de voeten. Vanmorgen na het onbijt gennaker gehezen en nu varen we met zo’n 3 a 4 knopen verder. Het is heel rustig, vooral na 15 uur motoren, de zon brand flink en het is goed warm. We gaan de boot gereed maken voor de laatste dagen, alles extra zeevast en eten vast klaar leggen.

Update van Thom:
We komen steeds meer in een vast ritme van eten slapen en wacht lopen.Zo rijgen de dagen aan elkaar. De zon wordt met de dag feller en warmer maar ik heb veel plezier van de nieuw aangeschfafte zonnebril van de brillenfabriek. De water temperatuur is hier ruim 28 graden. Er is veel tijd om te lezen en gelukkig heb ik een e-reader mee.. Ben benieuwd wat ons in Barbados staat te wachten.

Eigenlijk sinds vertrek uit Nederland dragen we bijna geen schoenen meer, vooral slippers en aan boord lekker op blote voeten. De meiden moesten dan ook weer wennen om schoenen aan te doen. Maar gedurende de nacht wacht hadden we nog altijd schoeisol aan om warm te blijven. Echter hoe verder we westwaards gaan hoe warmer het wordt ook ’s nachts. Steeds minder lagen kleding zijn nodig en afgelopen nacht konden we voor het eerst lekker op blote voeten in de kuip blijven zitten.

Gistermiddag weer wat wind gevonden en heerlijk kunnen zeilen met gennaker (grote roze / wit / blauwe zeil), deze heeft de hele nacht op kunnen staan. Vanmorgen hebben we voor het eerst kennis gemaakt met een squall, dit is een flinke regenwolk die gepaard gaat met harde wind. In een half uur hebben we drie zeilwissels doorgevoerd, goed voor de beweging aan boord. Rest van de dag zijn we ook bezig met wisselen en aanpassen van de zeilen, de mooie passaat wind is zoek en heeft plaats gemaakt voor een rommelige en vlagerige wind die vaak van richting veranderd.

Met ons verder alles goed aan boord, we moeten nog ruim 600 mijl varen en hopen ergens eind volgende week in Barbados aan te komen. Temanu’a vaart uiteraard nog in de buurt, daar ook alles goed aan boord. Roxie heeft gister de maaltafels van 4 en 5 via marifoon foutloos kunnen opzeggen.

Gister stond er nog een licht windje en wisten we nog tussen de 4 a 5 knopen te varen. In de middag was Temanu’a weer wat dichterbij gekomen en hebben we de gennaker gezet, heerlijk zeilen, maar niet voor lang. Begin van de avond valt de wind weg en is het dobberen. De nacht verloopt met soms een zuchtje wind waardoor de zeilen net gevuld zijn en we een beetje gang kunnen maken, maar veelal geen wind. De zeilen klapperen dan door het bewegen van de boot op de golven.

Vanmorgen hebben we de zeillen binnen gehaald en de motor gestart. De weerskaarten (GRIB Files) van gister hadden aangegeven dat er rond de 14e hoogte graad wind zo staan, helaas blijkt dit niet te kloppen. Vanmorgen nieuwe weerkaarten gedownload en we verwachten nu vannacht rond de 13e hoogte graag weer wat wind te vinden, hopelijk klopt het dit keer wel.

Het is bijzonder om de oceaan zo rustig en zo vlak te zien, het is alsof je door een blauw glooiend landschap vaart, maar nu we het gezien hebben willen we wel weer door. Ondertussen willen de vissen nog niet bijten, we vangen alleen veel zeewier. Bij Temanu’a hebben ze al lekker zitten smullen van de gebakken vis. Overdag hebben we regelmatig contact via marifoon, zo doen we de grap van de dag. Ik had voorhand een moppen boekje gedownload en kan zo Lyam en Roxie entertainen. Daar gaat verder alles goed aan boord.

Vandaag motoren we rustig verder… Kijk voor onze laatst doorgegeven positie in het menu van de website.

Er zit een gat een de vlag, rechtsboven in het rode vlak. “Dat was de Sokken Muis” opperde Isa maar de waarheid is dat het weer en wind is geweest. Al meer als een half jaar hangt de vlag sierlijk achterop het schip. Slechts twee keer hing ze slap naar beneden doordat het touwtje was gebroken, eerst boven later die beneden. Deze hebben we vakkundig kunnen repareren waarna de vlag weer sierlijk kon wapperen. Maar nu zit er een gat in, het is wel een mooi gat keurig vierkant, maar toch het is een gat. Mijn gedachten gaan langs kleding en doeken die we aan boord hebben, opzoek naar een passend rood lapje, tevergeefs.

De vlag gaat al een paar seizoenen mee, in Nederland werd ze keurig achterop gehangen als we gingen varen en daarna weer keurig opgevouwen en opgeborgen. Het is een klassieke vlag, met de juiste kleur blauw, niet zo’n hippere variant die je achterop sloepen ziet met diep donker blauw. Ook het blauw toont al een rafeltje, ja de vlag is stuk.
Bert maakt een blijkbaar bekende Hollander grap in België “waarom is de Nederlandse vlag horizontaal?”, “omdat je er dan steeds weer een stuk af kan knippen”. Ja zo zouden we de vlag kunnen herstellen. We zouden vlag uiteraard kunnen vervangen voor een nieuwe, misschien wel zo’n donker blauwe. Maar voorlopig laten we de vlag hangen, het staat wel lekker doorleefd zo’n vlag met een rafel.

Gister kregen we onverwacht naar nieuws vanuit Thom zijn familie, voor ons totaal onverwacht is zijn oudste broer mijn oom Ad overleden. Voor een tweede keer als we op de oceaan zitten voelen we hoe ver we overal vandaan zijn. We worden uit onze blauwe cocon getrokken.

Vandaag wappert de vlag voor Ad, en dat deze stuk past bij het leven dat ook niet altijd perfect is.

Vaarwel!

Sinds gister middag staat er wat meer wind, we varen voor de wind met zo’n 6 a 7 knopen. Dat schiet dus lekker op. Rond etenstijd gister zaten we exact op de helft. Verder weinig gebeurd of gezien afgelopen 24 uur. We koken wat, lezen, luisteren muziek, kletsen, etc. Nu nog 900 mijl te gaan van de 2030… 1 mijl is 1,852 km.

Temanu’a had bijna een vis aan boord gebracht, hij ontsnapte in de laatste meter. Maar dan een uurtje of twee later is het alsnog raak en weten ze een Mahi Mahi / Goud makreel aan boord te krijgen. Het is ons nog niet gegund om een lekker vers visje te vangen, hebben wel onze lijn verstevigd.