Zeemail dag 14 – wat een mop

Gister was een rustige dag, met een matig windje en de gennaker op kwamen we evengoed nog vooruit, niet heel snel. Er waren vrijwel geen wolken en doordat we voor de wind voeren voelde we ook geen wind in de kuip, het was dan ook snik heet. Wij hebben het rustig aan gedaan en veel zitten lezen. Toen ik eind van de middag in de spannende ontknoping van mij boek zat zag ik ineens wat roze in mijn ooghoek. Ik kijk nog eens en zie de gennaker naast me, veel verder naar achter als deze hoort te komen. Vervolgens constateer ik dat hij in het water ligt, we hebben hem gelukkig weer snel binnen boord en dan blijkt dat de val (touw waarmee je het zeil hijst) is doorgesleten. Das even balen, maar zoals de voorspellingen er nu uit zien hebben we dat zeil niet meer nodig deze reis. Echter zaten we nog wel met een nat doek van zo’n 140m2… Een beetje provisorisch hebben we het zeil alsnog kunnen hijsen aan de grootzeilval en hem daarmee in het laatste zonlicht kunnen drogen. Het was even niet grappig maar ook weer zo opgelost en gelukkig gebeurde dit alles niet ’s nachts. Temanu’a was gelijk parraat en motorde naar ons toe, gelukkig hebben we onszelf kunnen redden, maar toch fijn dat er iemand in de buurt is.

Vannacht was verder een rustige nacht waarin de wind langzaam opbouwde, we varen nu voor de wind met alleen de genua op. Er staat zo’n 15 knopen wind, deze zal vanaf vannacht en morgen verder toenemen. Het is lekker dat er nu weer een verfrissend windje is.

Tot slot zijn er naast de Joostie Toastie Moppen Rubriek twee nieuwe rubrieken op de marifoon:
– Weetjes met Lyam de pyam, we hebben gister wat geleerd over de vliegende vis en de goudmakreel
– Maaltafles met Roxie Boxie, gister heeft ze foutloos de tafel van drie gedaan, iedere dag leert ze er een nieuwe tafel bij.

Nou ben ik bijna door mijn moppen heen, dus als jullie nog leuke moppen hebben ontvang ik die graag.

Nog 460 mijl te gaan tot Barbados…