Zomers najaar

Oktober 2019

Normaal zat ons zeilseizoen er nu zo’n beetje op en maakten we ons klaar voor de winterklussen. Nu varen we met 16 knopen wind in de rug, zon in de kuip en goeie temperatuur langs Cabo São Vincente, het meest zuidwestelijke puntje van het Europese vasteland…

In Lissabon komen Robin en Mirjam aan boord voor een gezellig weekend. De eerste avond maakt Froukje een Spaans/Portugese tapas maaltijd waar we heerlijk van smullen. De volgende morgen is de zon ver te zoeken maar daarmee prima weer voor een citytour. We beginnen ons bezoek in de nauwe straatjes van de wijk Alfama om daar vervolgens in één van de beroemde trammetjes te stappen. Na een heerlijke lunch begint de lucht verder te betrekken en houden we het niet droog. Na wat online speurwerk vinden we een museum dat ook leuk voor kinderen zou zijn, een mooi overdekt alternatief. Helaas weten we de slechtste Uber chauffeur van Portugal te boeken en zijn we tijden bezig om er te komen. Onderweg verslijt hij een set banden en z’n koppelingsplaten. Het MAAT museum vertelt een interessant verhaal over hoe een oude elektriciteit centrale werkte en er zijn leuke proefjes die de meiden kunnen doen. Als we naar buiten lopen zien we de zon nog doorbreken. Na een goed diner terug aan boord melden Jurian en Jet van zeiljacht Frank zich. De dag ervoor zijn we samen van Cascais naar Lissabon gevaren om een marina te zoeken, iets wat na enkele telefoontjes de dagen ervoor een onmogelijke opgave leek viel uiteindelijk mee. We konden beide terecht in de haven naar keuze. Het wordt een gezellige avond met de nodige drankjes waarbij Jurian nog een fles whiskey ophaalt zodat we in de ere galerij worden vermeld.

De volgende dag staan we op tijd op om naar Sesimbra te varen. Zo kunnen Robin en Mirjam ervaren hoe het is om te zeilen en voor anker te liggen. Wat een rustig tochtje zou zijn wordt uiteindelijk een hobbelige tocht. Er staan nog flinke golven van de dagen ervoor en dat in combinatie met de drank van de avond ervoor zorgt dat ik als eerste over boord hang, snel gevolgd door ons bezoek. Gelukkig komen we onderweg nog wel dolfijnen tegen en als we de kaap om zijn wordt de zee een stuk rustiger en krijgt iedereen weer praatjes. We vinden een prima ankerplek en eten heerlijke barbecue vis in een restaurantje. De volgende morgen schijnt de zon volop en we genieten van het strand voordat Robin en Mirjam een Uber boeken richting het vliegtuig. Robin loopt tot aan de auto op blote voeten, omdat het kan. Ondertussen hebben we de Temanua crew ook weer getroffen, Stefanie haar ouders hebben 10 dagen een appartement geboekt in Sesimbra met zwembad, wasmachine en warme douche. En het mooiste is, wij mogen een paar dagen meegenieten van deze luxe. Zo genieten we een paar dagen, dankjewel Opa en Oma De Gelder wij hebben ervan genoten, de kleding ruikt weer heerlijk fris en de meiden hebben het nog steeds over het zwembad.

Op woensdag vertrekken wij voor een nachttocht naar de Algarve. De golven zijn echter zo hoog en rommelig dat we besluiten naar Sines te varen. Hier lopen we ’s avonds laat binnen en vertrekken de volgende ochtend vroeg. We hebben er dus niets van gezien. De zee is nu een stuk rustiger en samen met de Frank en de Wahoo zetten we koers richting Algarve. Het is een heerlijke zeildag waarbij we grotendeels alleen met de gennaker zeilen. Eind van de middag gooien we ons anker uit in de baai van Baleeira gevolgd door de Frank en later ook de Wahoo. Die laatste kenden we nog niet maar hebben we eerder op de dag via VHF gesproken, ze nodigen ons uit voor een borrel aan boord van hun catamaran.

Als het na twee nachten minder waait trekken we het anker uit de grond en zetten koers richting Lagos. We varen hier langs prachtige rotskusten. Dit hadden we ons van de Algarve voorgesteld. Rond het middag uur is de wind helemaal weggevallen en besluiten we ons anker vlak voor de grotten van Lagos uit te gooien. Met onze bijboot vergezelt door Jurian en Jet varen we achter de toeristenbootjes aan en genieten van dit moois. Als afsluiter drinken we wat op een strandje en varen vervolgens de laatste twee mijl naar Lagos. Dit is een ietwat toeristisch plaatsje met een mooi oud centrum en voor onze ankerplek een fantastisch strand waar we heerlijke middagen doorbrengen. Ook vullen we onze boordvoorraad aan dankzij een bezoek aan de Lidl. De Frank vaart eind van het weekend verder richting Portimão, wij doen het een paar dagen rustig aan. Dit geeft tijd om met school bezig te zijn, te knutselen, sporten, klussen, opruimen en wat werk te doen.

Op woensdagmiddag komt de Temanua weer de hoek om varen en na twee mislukte pogingen van ons om in de baai van Alvor te ankeren door te laag water laten we uiteindelijk tegelijk ons anker zakken bij Lagos. Tijd voor een pintje en even bijkletsen. De volgende ochtend zien we de nodige surfers op het strand, die hadden we nog niet eerder gezien. Als in de loop van de dag de golven toenemen en wij op een gegeven moment onze boten niet meer zien vanaf het strand vinden Bert en ik het tijd om te verplaatsen. We mobiliseren de troepen, weten door de branding te scheuren met onze bijboot, maken de boot vaarklaar en halen het anker op. Dit alles in niet meer als 20 minuten. Het is vervolgens 6 mijl varen naar Portimão waar we heerlijk rustig achter een golfbreker liggen. We worden uitgenodigd voor een borrel op de Frank en hebben een gezellige avond. Komend weekend verkennen we Portimão om vervolgens naar Albufeira te varen waar als het goed gaat onze ankerketting zal arriveren.