Zeilen?! Of niet?!

We houden al ruim een week de weersvoorspellingen goed in de gaten. En als het begin van de week nog heerlijk zomers weer is, is het bijna niet voor te stellen dat het in het weekend kouder en natter wordt. Twijfel blijft dus bestaan of we zullen gaan zeilen…

Vrijdagochtend komen er wel wat buien voorbij maar die zijn maar kort en afgewisseld met redelijk wat zon. We besluiten toch te gaan. Na een ochtendje werken en spullen pakken rijden we begin van de middag richting de boot. Daar aangekomen lukt het ons om snel zeilklaar te zijn en we varen rond 14:30 de haven van Makkum uit. Het plan is om naar Enkhuizen te varen, daar zaterdag naar sprookjeswonderland te gaan en dan zondag weer terug. Er staat een stevige westenwind dus hebben we in de haven al een dubbel rif voorbereid. We varen met een knik in de schoot naar Enkhuizen met regelmatig meer als 23 knopen wind op de teller en een snelheid van 6 a 8 knopen. Er staat een vervelende golfslag, hier is het IJsselmeer om berucht, en zeker aan lagerwal voelen we dit goed. We voelen ons allemaal niet helemaal fris door de ongecontroleerde bewegingen van het schip.

Stevige wind op het IJsselmeer

De meiden zijn zo slim om preventief te gaan slapen in hun autostoeltjes. Zodra we onder de kust van Noord Holland komen wordt het water rustiger en krijgt iedereen weer praatjes. Vlak voor de haven trekt er nog net een flinke bui voor ons langs, wij varen alleen in het staartje en houden het dus redelijk droog. Als we het Krabbegat opvaren liggen daar de nodige boten klaar voor de start van de 24-uurs race, we zullen ’s nachts nog een paar keer aan ze denken want het komt met bakken uit de hemel en we horen regelmatig onweer.

Drommedaris Enkhuizen

We vinden een plekje in de oude binnenhaven achter de pas gerestoreerde Drommedaris. Hier lig je heerlijk rustig midden in het centrum van Enkhuizen, via marifoonkanaal 12 kun je de havendienst oproepen om de brug te laten draaien. De laatste keer dat we hier waren was met de vertrekkersdag van het blad Zeilen, de meeste mensen die we daar hebben ontmoet zullen ondertussen de Golf van Biskaje al zijn overgestoken…

Nadat de boot veilig was aangemeerd ontdekte Froukje, toen ze haar jas wou pakken, dat ons bed nat was. We hadden mazzel dat er nog wat zeilkleding op lag en dat we waterdichte matrasbeschermers hebben waardoor we in een nog redelijk droog bed zouden kunnen slapen. Eerder dit jaar hebben we nieuwe dekluiken geplaatst en dit was de eerste tocht waarbij er serieus veel water over dek kwam, af en toe zelfs tot in de kuip. Dat het een teleurstelling is dat de nieuwe luiken niet goed afsluiten is een understatement, want dit was juist de reden om ze te vervangen. We gaan contact opnemen met de leverancier, wordt vervolgd…

Op zaterdag slapen we uit en de meiden ook. De boot waar we langszij liggen vertrekt om 11 uur en dus moeten we even plek maken. Tegen die tijd zijn de meeste buien over getrokken en gaan we naar Sprookjeswonderland. Hier hebben we een fantastische dag, doordat de voorspellingen vrij slecht waren was het erg rustig in het park en dus geen wachttijden.

Autorijden in Sprookjeswonderland

Voor de wind

Na een koude nacht worden we wakker met een blauwe lucht en warme zon. Als we het IJsselmeer opvaren staat er een rustige zuidelijke wind. Mooi weer voor de gennaker. Als we ter hoogte van Hindeloopen varen begint de wind toe te nemen. We varen pal voor de wind met zeilen aan beide zijde en de boot begint steeds meer te slingeren. Als het grootzeil door zo’n slinger gijpt wordt het tijd om de gennaker binnen te halen. In de luwte van het grootzeil gaat dit prima. Met alleen het grootzeil varen we het laatste stuk naar Makkum ondertussen is er meer als 20 knopen wind en de snelheid komt dus niet meer onder de 6 knopen.

Al met al weer een heerlijk weekend gehad. Typisch voorbeeld waarbij we nu de hele tijd buiten zijn geweest en slechts voor een paar buien hebben geschuild, terwijl als je thuis bent je veel binnen zit en het gevoel hebt dat het de hele tijd regent. Het begint ondertussen traditie te worden dat we het weekend afsluiten met een etentje bij Pake en beppe.