Contrast doet leven

Oktober 2019

We ruilen het zoute water voor het zoete water van zwembaden en de rivier de Drâa, het zandstrand voor zand uit de Sahara, de rust van de zee voor de drukte van Marrakech en Isis voor een Renault Clio zonder naam. We maken een road trip door Marokko en ontdekken weer een hele nieuwe wereld en manier van reizen met kinderen…

Als we ’s nachts in de buurt van Agadir komen horen we de muziek en zien de knipperende led lichten al van verre. Dit is duidelijk geen authentieke Marrokkaanse stad maar een moderne strandplaats. Op de zondag erna plannen we onze reis voor de komende week, huren een auto en boeken voor de eerste nachten een hotel.

Dag 1 & 2 – Marrakech

Agadir – Marrakech 260 km

Verblijf – Ryad Laarousse

Over een prachtig aangelegde tolweg zoeven we in twee uur naar Marrakech. Als we in de oude stad komen lopen we snel vast met de auto, er is een jongen die ons de weg wel wil wijzen en hij fietst voor ons uit. Uiteraard tegen betaling maar voor ons een prima oplossing aangezien we het zelf niet gaan vinden. We komen bij een parkeerplek waar de auto’s letterlijk bumper aan bumper en spiegel aan spiegel staan, zeker 7 rijen dik. Ze duwen een paar auto’s naar voor en achter en er ontstaat een plekje voor ons. Auto achterlaten met stuur recht en zonder rem, we vertrouwen het systeem maar en zijn blij met de allrisk optie die we hebben genomen.

Ons hotel bevindt zich in een oud huis (riad). We hebben een prima kamer met warme douche, ongekende luxe voor ons. ’s Avonds gaan we naar het beroemde Jamaa El Fna plein met straat artiesten en pop-up restaurants. In één avond proeven we bijna de hele Marokkaanse keuken, heerlijk en alles vers. Het is gaaf om hier met onze meiden rond te lopen en ze dit te laten ervaren. Hoe ze het zelf ervaren is moeilijk te doorgronden. Lastig is het bovendien als de hosselaars zich op de kinderen richten maar ze leren snel nee zeggen en niets aan te pakken. Ze vallen wel op met hun blonde koppies en er zijn veel mensen die ze aanraken en even aaien, gelukkig vinden ze dat prima en maken er weinig van. Als we weer in het hotel zijn, zijn we moe van alle indrukken en rumoer om ons heen. Een groter contrast met de rust op zee is bijna niet denkbaar. We vallen allemaal snel in slaap.

Na het ontbijt gaan we de stad verkennen. Het is een soort groot doolhof van aaneengesloten straten, gangen, markten, winkels, moskeeën, restaurantjes, etc. Soms overdekt en smal soms breed en open. Het is leuk om er wat doorheen te lopen en de sfeer van de stad te proeven. Je moet wel op passen want zelfs in de kleinste straatjes rijden ze met brommers. Regelmatig kom je volgeladen ezels tegen die voor het transport zorgen. Als we eind van de middag ons hotel weer weten terug te vinden willen de meiden zwemmen. Midden in onze riad naast de ontbijttafels is een klein zwembadje met fris water. Het maakt ze niet uit en ze springen er zo in. ’s Avonds eten we Indonesisch, bepaald niet typisch Marrokaans maar wel een welkome afwisseling. Voor even wanen we ons op Bali en het smaakt heerlijk.

Dag 3 & 4 – Drâa valei, Agdz

Marrakesh – Agdz 265 km

Verblijf – les chandelier de palmiers

Het lukt om onze auto weer uit de parkeerplek te krijgen en we rijden de stad uit, google maps werkt verrassend goed hier, naar het zuiden. We steken over het hoge Atlas gebergte en hebben een mooie en lange rit door de bergen. Van haarspeldbocht naar haarspeldbocht genieten wij onderweg van de veranderende uitzichten. De rotsen veranderen van rood naar grijs zwart naar groen en oker. Pas als we in de buurt van Agdz komen wordt het vlakker en daar zien we het groen van de Drâa vallei vol met palmbomen. De rivier de Drâa zorgt voor voldoende water om dit alles te laten groeien. We verblijven in een kleine oase van palmbomen, met overal gezellig ingerichte hoekjes en een zwemfontein. De tent waarin we slapen is een hit bij de meiden en ze voelen zich er meteen thuis. ’s avonds genieten we van een heerlijke tajine bereid door madame Mirjam en haar staf.

De volgende dag verkennen we de Drâa vallei. Om te beginnen de watervallen van Tizgui. Het is even zoeken maar als we het lokale voetbalveld zijn overgestoken met de auto, de jongens die er voetballen kijken er niet raar van op, vinden we een paadje waar je naar beneden moet. Het is er prachtig groen en er stroomt water in een basin waar de meiden gelijk willen zwemmen. Beheerder Omar heeft een klein terrasje gemaakt en serveert ons Marrokaanse thee. Hierna rijden we terug naar Agdz voor een lunch en daarna gaan we verder naar Tamnougalt. Dit oude plaatsje heeft een 16e eeuwse Kashbah die we met een gids bezoeken. De wandeling door de palmentuin duurt wat te lang en we vragen de gids om het wat in te korten. Moe en warm komen we terug bij de auto.

Toegang tot de watervallen gevonden

Bovenaan de waterval

Dag 5 & 6 – Foum Zguid, Sahara

Agdz – Foum Zquid – 137 km

Verblijf – Riad Hiba

Na het ontbijt rijden we ruim twee uur door een heuvelachtig en dor landschap waarbij delen langs de rivier juist wel begroeid en groen zijn. Het is een mooie weg (R108 en R111), goed begaanbaar met weinig verkeer. Online lazen we dat je deze weg niet met een normale auto moet proberen maar alles is keurig geasfalteerd. We lunchen in Foum Zguid en boeken een woestijn trip voor de volgende dag. ’s Middags vermaken de meiden zich bij en in het zwembad van het hotel. Zoals ook de dagen ervoor eten we in de riad, het smaakt weer heerlijk.

De volgende ochtend worden we wakker met de wekker. Niet veel later melden we ons voor een dagje de woestijn in met een 4×4. Al snel verruilen we het asfalt voor de woestijn en hobbelen, stuiteren en schudden verder. Werkelijk alles in de auto trilt. Het landschap is droog en woest en ligt bezaait met stenen. Na een rij bergen wordt het vlakker en lijkt het alsof er water voor ons ligt, een fata morgana. Naarmate we dichter bij Iriki komen verandert de rotsachtige ondergrond in zand. Uiteindelijk lunchen we tussen de zandduinen en de meiden leven zich uit met naar boven klimmen en naar beneden rennen en sleeën. Daarna hobbelen we weer terug. Het was mooi om de woestijn te zien maar de meiden zei het niet zoveel, daar zijn ze nog iets te jong voor. Ook is het leuker om zelf te rijden ipv gereden worden. Na een leuke maar lange en stoffige dag zijn we blij met een frisse duik in het zwembad van ons hotel.

Dag 7 & 8 – Taroudant

Foum Zguid – Taroudant – 273 km

Taroudant – Agadir – 83 km

Verblijf – Riad les Jardin Mabrouk

Het is zo’n vier uur rijden door een heuvelachtig landschap. We verbazen ons erover hoeveel mensen hier nog leven en vragen ons af waarvan ze leven. Zelfvoorziening is een must in deze gebieden. Als we aankomen in Taroudant gaan we de medina in voor een late lunch. Het is snik heet en we hebben geen zin om door de straten te slenteren. We maken een rondje met de auto en gaan dan naar ons hotel. Het is een beetje afgelegen maar wel fantastisch mooi. De meiden voelen zich prinsessen met een eigen kamer en binnen no-time hebben ze zich omgekleed om de twee zwembaden te verkennen. De rest van de middag vermaken ze zich daar.

De volgende ochtend rijden we terug naar Agadir. Ons road trip zit erop. Met de auto doen we nog snel wat boodschappen en gaan dan naar de haven. De wind is gunstig de komende dagen en later in de week wordt deze wat te sterk, dus we maken ons gelijk klaar voor vertrek. Dit betekend ook langs douane en politie voor stempels. Ze willen nog even aan boord kijken maar komen niet verder als de kuip en geloven het dan wel. Met ons laatste geld vullen we de tank en varen dan de haven uit, 222 mijl naar Lanzarote.

Onze ervaring in Marokko

We hebben een heerlijke week gehad, het contrast met de rest van onze reis tot nu toe was groot maar daarmee ook verfrissend. Het drukke en toeristische Marrakech was even wennen, zeker met kinderen. Iedereen wil iets van je en ziet je als potentiële inkomstenbron, maar ook hier leer je snel mee om te gaan. Verder naar het zuiden is dit niet het geval en tref je meer het authentieke leven aan. Marokko is duidelijk een land in ontwikkeling met een zeer goede infrastructuur maar evengoed kom je ook armoede tegen. Nomaden, bijvoorbeeld, die in de woestijn wonen met alleen een geïmproviseerde tent hebben een zwaar leven. Wij hebben ons overal veilig gevoeld en ook het reizen met eigen auto is goed bevallen. De wegen zijn prachtig en in goede staat, het is daarmee ook een mooi land om met motor of camper te bezoeken. De mensen zijn vriendelijk en hartelijk, als je Frans spreekt is dat uiteraard een pré, met ons steenkolen Frans en wat Engels zijn we een eind gekomen. Het eten tot slot is heerlijk alles wordt vers met lokale producten gemaakt en dat proef je. Los van couscous en het brood is het meeste eten ook glutenvrij waardoor Isa lekker kon mee eten. Wij hebben alleen in de supermarkt in Agadir wat glutenvrije producten gevonden, het is wel raadzaam zelf wat brood, snacks en koekjes mee te nemen. Overal krijg je heerlijk fruit dat zo van de boom komt.

Na 42 uur varen laten we ons anker vallen bij Arrecife op Lanzarote en niet veel later vaart Temanu’a baai in. Ook dit contrast om deze mooie mensen na twee weken weer te zien is fijn! We maken ons nu klaar voor Canarische avonturen, oma die op bezoek komt en Wende’s verjaardag.