Mei 2019
De tijd vliegt en al helemaal de laatste maanden, maar er zijn ook momenten waarop de tijd even stil lijkt te staan. We hebben afgelopen week beide onze voorlopig laatste dag gewerkt, het zit erop en dat sluiten we af met een borrel. Maar als we ook daar de laatste slok hebben genomen lopen we met een doosje aan spullen, een hoofd vol herinneringen en een dubbel gevoel naar buiten. Afscheid nemen valt niet mee…
Na ruim negen jaar in Drachten te hebben gewerkt begint nu een nieuw hoofdstuk in ons leven. Frouk heeft ruim 10 jaar in het ziekenhuis gewerkt. Beide hebben we niet stil gestaan in die jaren en door opleidingen en promoties nu een mooi CV bij vertrek. Op de vraag of we ons zorgen maken of we na terugkomst weer werk zullen vinden durven wij dan ook overtuigend Nee te antwoorden. Wat we gaan doen weten we nog niet. We willen deze reis o.a. gebruiken om te bedenken hoe wij ons leven willen inrichten. Of we terugkeren bij onze huidige werkgevers weten we dus ook nog niet.
De afgelopen jaren stonden in het teken van de droom die we nu gaan waarmaken. Onze verwachting is dat hoe verder we komen er weer ruimte komt voor nieuwe plannen en ambities. Het afgelopen jaar heeft ons geleerd dat wij beide graag een doel hebben om naartoe te werken, of je dat doel uiteindelijk haalt is niet eens van belang. Ditzelfde geldt voor de reis die we nu gaan maken, Australië is niet het doel maar de reis ernaar toe wel. Mochten we heel ergens anders eindigen dan is dat ook goed.
Voorlopig blijven we nog even in het werkende ritme al hoeven we niet naar kantoor of ziekenhuis. Wende maakt haar schooljaar af en Isa gaat nog regelmatig naar de opvang. Wij zullen ondertussen de ellenlange kluslijst proberen de baas te worden. Overigens hebben we er alle vertrouwen in dat dit moet lukken in de anderhalve maand die we nog hebben.
Nadat we onze laatste werkdag erop hebben zitten besluiten we samen een flesje open te trekken om daar even bij stil te staan. Totdat we elkaar aankijken en besluiten: “nog één slok en dan gaan we naar bed, morgen is de eerste dag van ons nieuwe leven en dat is best spannend… Welterusten!”
Bedankt lieve collega’s, voor een mooi vaarwel.