De wind staat aan

November 2019

De stront waait van de dijken, ware het niet dat er hier geen dijken en geen schapen zijn op Lanzarote, maar het waait stevig. We meten tegen de 40 knopen, bijna windkracht negen, in de haven en al het stof en zand van het eiland waait over ons heen. Je kan als zeiler niet zonder wind maar teveel is vermoeiend…

Ter aanvulling op het vorige blog: Wende is de afgelopen twee maanden ruim 3 cm gegroeid!!! Ze wordt dus ook letterlijk snel groter.

We liggen nog in marina Rubicon in het zuiden van Lanzarote en gebruiken de tijd om wat klusjes te doen. Eén van onze watertanks lekt, we hebben twee tanks van 215 liter, één van 80 en één van 65 liter, uiteraard lekt één van de grote tanks. Die capaciteit kunnen we niet missen en het lek moet worden gemaakt. Het is ons overigens gelukt om bijna vijf weken met drie watertanks rond te komen, we hadden het lek al eerder ontdekt. In eerste instantie proberen we het van binnenuit te kitten, maar dit haalt niets uit en er zit niets anders op als de buitenkant te bekijken. Dit betekent dat ons bed gedemonteerd moet worden en de nodige platen hout verwijderd. Het lukt met hulp van “the mussels from Brussels” Binky aka Bert de tank omhoog te tillen en dan zien we gelijk een scheur aan de zijkant. Deze is nu eenvoudig te plakken met wat polyester hars en glasvezel matten. Aangezien onze hele boot overhoop ligt verplaatsen wij het gezamenlijke etentje naar de Temanu’a en hebben een gezellige Mexicaanse avond.

De volgende dag is de hars uitgehard en kan alles weer op z’n plaats nadat we de tank hebben getest. We hebben nu weer vier volle tanks. We zijn daarnaast druk bezig met het inventariseren en noteren van onze boord voorraad eten. Aangezien alles is verdeeld over vier bakken onder de bedden die niet allemaal even toegankelijk zijn heb je moeilijk zicht op wat er aan boord is. Het eindresultaat is een lange Excel lijst die we op houdbaarheidsdatum kunnen sorteren, nu zorgen dat we de lijst keurig blijven bijwerken. Een ander deel van onze voorraad, voornamelijk drinken, ligt onder de vloer. Het blijkt echter dat blikjes hier niet zo goed tegen kunnen en snel lek raken wat zorgt voor een soort kroeggeur onder onze vloer. Alles gaat er dus uit, tuinslang erin en boenen maar. Een heerlijk frisse bilge wordt weer gevuld, dit keer alleen met flessen.

Bijna vergeten we dat het elf november is, totdat Bert vraagt of we niet bij elkaars boten kunnen zingen. Top idee en dus tijd om een lampion te knutselen. Een lege waterfles en een zaklamp bieden uitkomst voor onze op-de-kop-lampion (lampje schijnt van onder naar boven). Dan wordt er geklopt en klinkt er een keurig Vlaamse Sint Maarten, Sint Maarten de koeien hebben staarten… Lyam en Roxie staan met een mooie lampion naast de boot. Naast een snoepje eten ze ook mee, Frouk had een flinke pan met Surinaamse bami gemaakt, waarna ze teruggaan naar hun boot zodat onze meiden daar kunnen zingen en dat doen ze uit volle borst. Vervolgens gaan we de haven af opzoek naar de Belgische en Nederlandse vlag. De mensen die we treffen zijn verrast en vinden het erg leuk. Op een boot met Belgische vlag blijkt een Amerikaanse vrouw te zitten die het zingen heel schattig vindt maar niet snapt waar dit voor dient ditzelfde hebben we met een schip waar Amsterdam achterop staat maar waarvan de bemanning Spaans blijkt. We hebben een leuke avond, de kinderen zijn super enthousiast en we houden onze cultuur in ere maar wel in korte broek en gelukkig even zonder wind. Wende stond iedere keer vooraan als luidste te zingen.

Lampion maken

Lyam en Roxie komen zingen

Snoep inventariseren

Op het moment dat we bedachten de haven te verruilen voor het anker gaat het pas echt hard waaien. We kunnen daardoor niet eens goed en wel onze box uit varen en zijn net aan het bedenken hoe we dit moeten doen als Bert eraan komt, ze hebben besloten wat nachten bij te boeken, geen slecht idee met deze toenemende wind. Als ik een half uur later samen met Bert naar het havenkantoor loop zien we witte koppen op de golven bij de anker plaats en horen we over marifoon dat er schepen aan het krabben zijn. Prima keuze om in de haven te blijven. Ondertussen zitten we in een soort woestijnstorm van zand dat overal komt. De hele boot zit er vanbinnen en buiten onder. Al het poetswerk teniet gedaan, we hadden namelijk grote schoonmaak binnen en het hele dek geschrobd buiten.

Zo aan de wal is sporten wat makkelijker en ik ga twee keer met Bert hardlopen. Daarnaast organiseren we een gymles voor de kinderen die alle vier fanatiek mee doen. Ze rennen, springen, pompen, lopen, etc. alle oefeningen goed mee en hebben er lol in. Ook in het zwembad wordt er flink geoefend. Met name Isa kent weinig angst en springt zo het water in en zwemt zelfs onder water. Wende doet iets voorzichtiger maar oefent haar schoolslag en is dol op het spel om papa in het water te duwen: “ga maar even met je voeten het water voelen”.

Zwembad lol

Klaar om te duiken

Temanu’a en Isis kids in hun element

Ondertussen houden we de wind en weersvoorspellingen goed in de gaten en boeken tot drie keer toe nachten bij in de haven. Dus klussen we nog wat, spelen en vermaken ons bij het zwembad. Op donderdag is de wind wat minder en gaan we voor anker. De voorspelling in de nacht is nog niet gunstig om de oversteek naar Tenerife te maken. Nadat we de boot hebben verlegd gaan we brunchen bij Temanu’a met een heerlijke Mojito toe. Na het zwemmen zetten we de sessie voort en genieten van een heerlijke maaltijd. Deze was wel wat vertraagd, want er was reuring op de steiger. Er staan drie cameramannen klaar rond de boot die tegenover Temanu’a ligt en er komen zes bekende Belgen aan boord. Ze doen mee aan een reality show waarbij ze van Lanzarote naar Antigua gaan varen. Leuk om te zien en ook leuk om ze even te spreken. Frouk en ik kennen alleen Evi …. Binnenkort vast meer achtergrond hierover op de site van Temanu’a (no pressure Steffi).

Komende zondagochtend vertrekken we naar Tenerife. Dit is zo’n 160 mijl varen en we verwachten maandagmiddag aan te komen. Niet lang daarna vliegen we naar Nederland voor familiebezoek, een bruiloft, vrienden en de Sint.