Varen met de zon…

Oktober 2019

We zijn ruim twee maanden op pad en hebben ondertussen ruim 1.500 zeemijl (1 mijl is 1,852 km) gevaren, vijf landen bezocht, nieuwe vrienden gemaakt en onvergetelijke momenten meegemaakt. Maar hoe gaat het nou met ons en hoe blijven we fris?

We blijven ons positief verrassen over hoe de meiden zich aanpassen aan hun nieuwe leven. In en uitstappen van de bijboot is bijvoorbeeld de gewoonste zaak van de wereld, ze blijven nog wel steeds strijden over wie er eerst mag… Ze hebben het regelmatig over thuis, familie, vriendjes en school. Dat ze de komende tijd niet naar school gaan is niet te bevatten, het concept tijd gaat meestal niet verder als de volgende dag of het volgende ijsje. De bemanning van schepen waar we veel mee optrekken wordt vertrouwd en de meiden kletsen ronduit en worden steeds vrijer. Isa is soms moeilijk te volgen voor anderen maar dat deert haar niet, ze kletst lekker verder. Slapen gaat een stuk beter dan thuis, ze slapen meestal heerlijk in hun eigen bedje, soms samen in één hut als we bezoek aan boord krijgen. Als het licht is komen ze bij ons in bed om nog even te knuffelen of soms om nog verder te slapen. We zitten wel in een zuidelijk ritme van laat eten en naar bed. Zelf genieten we van het samen zijn, de nieuwe mensen die we ontmoeten, plekken die we ontdekken, de prachtige natuur, het zeilen en de zon. Wij blijven nog wel zoeken naar een ritme van de dag, het fijne is dat we vaak spontaan iets doen (meestal ergens borrelen met andere schepen) maar daardoor hebben we geen vaste dagbesteding.

Op expeditie

Het intensief samen zijn zorgt voor veel mooie momenten. We zien de meiden groeien en vrijer worden. Het is een genot om met ze naar het strand te gaan waar ze heerlijk spelen met het zand en in het water. Zonder angst zwemmen ze met hun bandjes om naar de kant. Maar er zijn ook momenten dat we te dicht op elkaars lip zitten. De meiden kunnen (soms door te weinig slaap) flink chagrijnig zijn en huilen en zeuren om niets, op die momenten is een boot wel klein.

De dagelijkse dingen

De dagen vliegen voorbij omdat de meest basale dingen veel meer tijd kosten. Boodschappen doen betekend iedereen mobiliseren en klaarmaken voor een bijboottochtje naar de kant, een supermarkt opzoeken met de nodige afleiding onderweg. De meiden verbazen zich over van alles en nog wat, hun looptempo ligt niet zo hoog en actieradius niet zo ver. In een onbekende supermarkt is het flink zoeken naar wat je nodig hebt. Tot slot alles inpakken in trolley, rugzakken en tassen en lopend naar de bijboot brengen. Dan is er snel weer een dagdeel voorbij. De was doen we deels op de hand en deels in een wasserette als die in de buurt is. Voordeel van een wasserette is dat deze vaak goede Wifi hebben en we dus van alles kunnen downloaden.

Douchen

Als we in een marina liggen is de belangrijkste vraag, hoe zijn de douches? Schoon, ruim, warm water, goeie straal, etc.? We hebben ze al in alle varianten mee gemaakt en leren hier mee te leven. Als we ankeren is het een ander verhaal. We moeten dan zuinig aan doen met ons water en hebben alleen warm water als de motor heeft gedraaid. Dit betekent dat we alternatieven op het strand zoeken, ouderwets wassen met een washandje of snel afspoelen op het achterdek nadat we hebben gezwommen. Dat laatste geeft ons wel de badkamer met de mooiste uitzichten ter wereld. Onlangs stond Frouk te douchen terwijl er een groep dolfijnen aankwam zwemmen en rond onze boot opdook, wie kan dat nou zeggen… Overigens konden de vissers op de pier achter ons dubbel genieten, dolfijnen in het water en een naakte vrouw op het achterdek.

Gemis

De schaduwkant van de reis is dat we familie en vrienden moeten missen. Helaas is de ziekte van beppe, Froukje haar moeder, in een andere fase gekomen. Het is moeilijk dat we er nu niet kunnen zijn voor haar en de rest van de familie. Froukje vloog afgelopen weekend naar huis om een paar dagen met ze te kunnen doorbrengen. Hoe onze reis verder gaat verlopen weten we nog niet, dus tot die tijd carpe diem.

Wat feitjes…

• We draaien volledig op zonne-energie inclusief waterkoker en gril. Overdag koken we water dat we ’s avonds gebruiken voor thee en afwas. Deze energie wordt grotendeels geleverd door onze zonnepanelen. De windgenerator doet niet zoveel…
• De nieuwe ankerketting die we in Albufeira aan boord hebben gesjouwd doet het goed en loopt keurig over de ankerlier.
• We hebben weerkaarten en gribfiles via de kortegolf radio kunnen binnenhalen, nu hebben we ook op zee actuele weersinformatie.
• Wende kan staan op de SUP en is daar erg trots op
• Froukje kwam met drie koffers/weekendtassen terug in Faro, het paste allemaal net in onze bijboot
• We hebben een vis gevangen, maar helaas niet met een hengel. Toen ik met Wende en Isa na een etentje terugvoer naar de boot sprong er een vis in onze bijboot, tot grote hilariteit en paniek van de meiden.

We gaan ons nu klaar maken om naar Marokko te varen. Een nieuw werelddeel, een nieuw avontuur en een nieuwe meerdaagse zeiltocht.

Zonsondergang…

Even badderen met de pop

Papa met beachgirl Isa

Zon zakt achter de boot

Mama ophalen

Zonsopkomst genomen door Bert van Temanu’a

Frisse ochtendduik

Ik kan staan!!!