Mei 2019
Blote voeten in het zand van Vlieland…
Alhoewel we de dagen nog niet aan het aftellen zijn komt ons vertrek steeds dichterbij. Stukje bij beetje zijn we spullen aan het opruimen, inpakken, verkopen, weggeven en weggooien want onze huisraad gaat in de opslag. Terwijl ik boven mijn bak met sokken hang vraag ik me af, hoeveel sokken neem je mee op deze zeilreis?
Midden juni zullen we de sleutel inleveren van het huis dat we nu huren. Hier hebben we het afgelopen jaar met veel plezier gewoond en we zijn blij dat we hier gebruik van konden maken. Een opslag voor onze spullen hebben we nog niet vast gelegd, suggesties zijn welkom. We willen uiteraard dat alles veilig en droog is opgeborgen. De laatste weken slapen we bij familie en op de boot.
Ook moeten we nog de nodige administratieve zaken regelen. We zoeken een reisverzekering met dekking voor langere periode. De boot moet nog verzekerd worden, iets wat best lastig is zoals we van andere vertrekkers begrijpen en we moeten de nodige abonnementen stopzetten en adreswijzigingen doorgeven.
Onlangs hebben we ons vertrek bij onze werkgevers aangekondigd, we werken beide tot 29 mei. Daarna zijn we “Interim Pensionado’s” zoals een andere vertrekker dat in een app groep schreef. Het officieel indienen van je ontslag maakt het wel serieus en echt, ondanks dat we 100% achter onze keuze staan voelt het gek om de zekerheid van een inkomen, lease auto, vakantiegeld, etc. op te geven. Maar dit leggen we snel naast ons neer als we aan de droom denken die we nu gaan waarmaken.
Maar ik hang nog boven mijn bak met sokken op zoek naar een passend paar bij mijn overhemd. Laat ik eerst dat paar met gaten weggooien, de komende tijd nog maar eens goed nadenken hoe vaak we schoenen zullen dragen. Ik keer terug naar de realiteit van nu, de werkdag begint en de meiden moeten op tijd naar school en de opvang…
PS de tip van mijn moeder dat er Happy Socks in de aanbieding zijn laat ik even links liggen.
Globetrotter verzekering