Maart 2019
Sinds de komst van de mobiele telefoon zijn we gewend overal bereikbaar te zijn. Ondertussen zijn telefooncellen en praatpalen uit het straat beeld verdwenen. Maar hoe gaat dat op zee, want eenmaal een paar mijl uit de kust heb je geen bereik meer met je mobieltje…
Communicatie is een belangrijk onderdeel van de algehele veiligheid. Het communiceren met andere schepen kan potentiële aanvaringen helpen voorkomen en het kunnen opvragen van weerberichten helpt om de juiste koers te kiezen. Wij hebben daarom een heel arsenaal aan communicatiemiddelen aan boord.
Voornaamste communicatiemiddel is de marifoon. Dit is een zender / ontvanger die vrijwel alle zeegaande schepen hebben en uitluisteren. Als je een oproep doet via de marifoon zullen alle schepen in de buurt die hetzelfde kanaal uitluisteren dit ontvangen. Op zee geldt dat je standaard het noodkanaal, kanaal 16, aan hebt staan zodat je hoort wat er eventueel om je heen plaatst vindt en wordt besproken. Wij hebben twee vaste marifoons en een handmarifoon. De hoofdunit heeft ook bediening in de kuip zodat we tijdens het zeilen als we buiten zijn niets missen. Tegenwoordig kan je via je marifoon ook een noodsignaal als text bericht versturen met de aard van het probleem en je positie. Dit signaal wordt opgepikt door andere schepen en doorgestuurd.
Oké je bent dan niet zo bereikbaar op zee als je gewend bent op land en even iets online opzoeken is er niet bij, maar is dat niet juist deel van het avontuur? Zeilen staat voor ons voor vrijheid, niet afhankelijk zijn van andere en eigen keuzes maken. Is het dan niet juist fantastisch om beperkt bereikbaar te zijn en je eigen afwegingen te maken en niet te worden afgeleid door de ruis van informatie die dagelijks aan ons voorbij trekt. Daarom bij voorbaat sorry voor dit en alle toekomstige blogs en alle keren dat wij jullie lastig vallen met onnodige informatie.
Over en sluiten, tot de volgende!